SEThorian.net

The Beauty and the Beast market square surprise

Here in The Netherlands we have something called Sinterklaas. It’s an annual tradition that’s mainly meant as a fun party for children, much like Santa Claus and Christmas are for English speaking countries. (Though this doesn’t stop us from celebrating Christmas as well. There’s just less to no emphasis on Santa Claus.) Young children traditionally receive a lot of presents from Sinterklaas and Zwarte Piet, teens and adults tend to make surprises for each other. Using the word ‘surprise’ is a bit funny in this sense, as we Dutch people use that English word, but pronounce it in a Dutch fashion, because while getting a ‘surprise’ is a surprise, it’s a planned and handcrafted one.

A ‘surprise’ will be something an anonymous* relative, friend, colleague or classmate will have made for you and it will highlight either a personal trait, mock a hobby or will be a lovingly crafted reference to something you’re passionate about. You’ll usually have to wreck it to get the (small) present inside.
(* It is anonymous in the sense that: a pre-arranged group of people will agree to celebrate Sinterklaas together, write their names on a piece of paper, crumble it up, put it in a hat and everybody will have to pick one. The name on the crumbled piece of paper will be the person for whom you’ll make the surprise, but you may not let the person known you’ve picked them.)

In 2013 Sharon, my girlfriend, and I chose to make surprises for each other. It didn’t take me long to figure out I wanted to do something with her passion for Disney, in particular the film The Beauty and the Beast. So I started drawing, as I usually do.

My idea was to build a part of the village from The Beauty and the Beast and hide the present inside one of the houses. I started with the second obvious building: Gaston’s tavern. (The most obvious would be Beast’s castle, but if you look at it, it is actually rather run-of-the-mill.) And as soon as I started drawing, photoshopping and pasting everything on cut out cardboard I knew: I wasn’t going to make an entire village, it took a ridiculous amount of time! Either I’m too slow or model building from scratch is tremendously time-consuming. Whichever, the plan was downsized to just the town square with three houses, a fountain and some other accessories.

   

I started by drawing the market square from a top down view so I knew where I wanted to place what. With that established, I picked a scale (4 centimeters to the meter) and drew the facades of the houses with pencil and ruler to scale. These pencil drawing were then scanned and were opened in either Mango Studio Debut or Photoshop (depending on what I felt like) with my Wacom drawing tablet plugged in. I recreated the inked lines and then started coloring in Photoshop.

While I won’t detail the drawing process in Photoshop (I’ll save this for another article, someday), a large chunk of my time went into this. Not only because coloring can be very time-consuming, but also because I wanted to reuse portions of art. Photoshop is ideal for this as its option to work with layers allowed me to draw the basic walls for the front of a house and reuse these for the sides, without the detailing the façade might have. This meant creating the drawings with this in mind. It saved me time on the long run, but it was still rather tedious work.

When the first building was done, I started watching the first opening song in the movie for inspiration of other buildings. As my girlfriend is fond of reading, the bookshop Belle visits was chosen next, followed by a fish shop, simply because I liked the style of the building.

Lastly, I chose the accessories: the proud baker, the frisky triplet girls who are smitten with Gaston, a handcart and Belle on the fountain with her favorite book, singing to the attentive sheep. These accessories functioned not only to make the scene more detailed and lively, but also to add the perception of depth to an otherwise very two-dimensional affair. I already did this by adding three-dimensional aspects to the buildings (windowsills, shutter boards, signs, etc.), but I didn’t want to rely on just that. All of these accessories are screenshots from the DVD that I digitally redrew with the originals as basis (pretty much like using trace paper). This had to be done because the DVD footage was way too grainy and low resolution compared to my crispy house textures.
When all the buildings were done and everything assembled, this surprise took way longer than expected, planned or what should be reasonably expected. Had it been any other person, then I would simply have binned the idea and created something simpler.

Finally, here’s a few interesting details and jokes I added into the scene:

  • Gaston’s tavern features a sign with a very unfortunate moose, as Gaston’s an avid hunter;
  • Through the windows of Gaston’s tavern, we see a scene from the song ‘Gaston’, in which the subject is crazy about himself;
  • The fish shop sign features a pun;
  • The fish shop also has Teen Gohan from Dragon Ball Z waving at my girlfriend (surprisingly, I got her to watch that with me);
  • The bookseller sign can actually move with the wind;
  • Gaston’s tavern roof was very large and removable in order to hide the present, so I added two unplanned windows later on to break the dull tile effect;
  • I’ve found out that I really, really hate to cut cardboard.

Link 26 October 2014 1:23

Steven's verbouwing: De keuken (deel 1)

Eén van de eerste klussen die op de lijst stond, was het verwijderen van de oude keuken. Deze was van 1997 (of misschien zelfs wat eerder) en hoewel nog in redelijke staat, was deze toch aan vervanging toe en, belangrijker, totaal niet onze smaak. Maar om de kosten te drukken en omdat ik als amateur-klusser dat toch wel eens interessant vind om te zien, besloot ik om dit zelf te doen, bijgestaan door mijn vader. Hoe erg kan het—zijn dat muizenkeutels? Heel, veel… Maar ze hadden toch katten? Oh kijk, een kattenspeeltje!

Je vindt blijkbaar nogal wat dingen, als je een oude keuken uit elkaar schroeft en sloopt. De meest interessante items die waren gevonden waren flesjes Heineken en Amstel, ongeopend, met verloopdatum Mei 2012. Het flesje Amstel staat momenteel als trofee op de vensterbank achterin de woonkamer.

Na de gehele keuken te hebben verwijderd – een vieze en langzame klus – werden de tegels verwijderd. Naar deze klus keek ik uit, omdat ik hiermee eindelijk de hamerfunctie van mijn boorhamer kon gebruiken om tegels kapot te slaan. Gewapend met een gloednieuwe beitel ging ik aan de slag en vlogen de tegels één voor één van de muren af. Hierna waren de lijmresten aan de beurt en deze bleken hardnekkiger. Maar met een beetje geduld waren die ook verwijderd. Met de keuken eenmaal gestript, was deze toch zeker klaar voor het installatiebedrijf en de stukadoor?

 


Let op: erg luid!

Dat zou je zeggen. Alleen de heren van het installatiebedrijf hadden toch wel een nare mededeling voor me: tussen de originele betonnen muur (zichtbaar op de plekken waar de oude keuken had gezeten) en de stuklaag van de woonkamer zat een 3,5 centimeter dik verschil. Dit verschil werd veroorzaakt door steenstrips waar overheen was gestukt. De stukadoor kon een dergelijke dikte niet zomaar overbruggen. Na overleg met het installatiebedrijf en wat brainstormen met mijn vader, kwamen we allemaal tot dezelfde oplossing: het plaatsen van een voorzetwandje met houtlatten en gipsplaten om zo het dikteverschil te overbruggen en waarop de stukadoor zou kunnen stuken. Een mooie oplossing en een leuke klus om uit te voeren, alleen toen de kogel eenmaal door de kerk was, was het al 17.00 uur, moest ik nog inkopen doen bij de bouwmarkt en kwam de stukadoor al de volgende dag. Bij je nieuwe buren moeten aanbellen met de mededeling na een dag van herrie om nog eens een gat of 40 in gewapend beton te boren is niet fijn. Ze namen het sportief op.

Na snel inkopen te hebben gedaan, gingen mijn vriendin en ik dapper een de slag met de houtlatten en de betonboor. Dit ging goed, totdat we bij gat 35 aankwamen (er waren er meer nodig dan eerst verwacht) en ik tot drie keer toe een stalen verbindingsstuk of een stuk draadstaal in de muur raakte. Ik had de eerste keer moeten stoppen toen de boorkop van mijn boorhamer roodgloeiend uit de muur kwam na geen millimeter meer vooruit te zijn gegaan. Ik was eigenwijs, ik had haast en ik probeerde het nog een keer. En nog een keer. En toen was ‘ie plat en de muur nog niet af. Met klokslag halfnegen was het toch gewoon een teken dat het een goed moment was om de dag te eindigen, hij duurde immers al ruim 12 uur.

De volgende ochtend waren we weer vroeg aanwezig (voor meelezende collega’s: het is wonderbaarlijk hoe ik, wanneer het mijn eigen huis betreft, opeens wel voor negen uur ’s ochtends binnen weet te komen) evenals de bouwvakkers van het installatiebedrijf. Ze waren aardig genoeg me hun boorhamer te lenen waarna de wand kon worden afgemaakt. Het resultaat zie je hieronder.

Voor een eerste voorzetwandje was ik er hartstikke tevreden over. Mochten er echter klussers meelezen, dan bij dezen nog drie tips voor de volgende keer:

  1. Plaats de gipsplaten wel horizontaal (zo hebben de gipsplaten meer ondersteuning van de latjes erachter, waardoor de stukadoor geen last heen van een doorbuigende muur wanneer hij kracht zet), maar doe dit in een halfsteensverband. Op deze manier verminder je de kans op scheuren in je stucwerk (mits dat er overheen gaat);
  2. Neem de tijd om je gaten in gipsplaten op maat te maken. In dit geval kom ik met het grote gat voor mijn 4 toekomstige stopcontacten weg omdat ik hier nog overheen ga tegelen, waardoor je het grote gat niet meer ziet, alleen zou er niet getegeld worden dan blijf je gewoon over met een lelijk gat achter je wandcontactdoos;
  3. Vul eventuele kiertjes aan de boven- of onderkant van de muur op met pur schuim. Ik heb dit niet gedaan, waardoor bovenaan mijn gestukte wandje een donkere streep zichtbaar is. Hier had het stucwerk geen ondersteuning en viel het achter de gipsplaten. Dit is iets wat ik, nadat het huidige stukwerk is gedroogd, zal moeten repareren.

De keuken is nog niet af, dus hierover later (eind volgende week?) meer. In de tussentijd heb ik nog genoeg andere klussen, dus hopelijk heb ik met een paar daagjes de volgende update online.

Link 25 October 2014 17:16